Η Φυσικοθεραπεία (Physical Therapy) είναι η θεραπευτική προσέγγιση που βασίζεται στα φυσικά μέσα (κίνηση,  φως,  νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, ήχος, θερμό-ψυχρό κ.λπ.) που χρησιμοποιούνται από τον εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας πτυχιούχο Φυσικοθεραπευτή,  για θεραπευτικούς σκοπούς.  Η Φυσικοθεραπεία έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και στις μέρες μας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας παγκοσμίως.

Η Έννοια της αποκατάστασης περιλαμβάνει ολόκληρο το φάσμα της φυσικοθεραπείας σε προ εγχειρητικό και μετεγχειρητικό στάδιο.  Λόγω της ραγδαίας εξέλιξης στο χώρο στραφήκαμε σε πιο εξειδικευμένες μεθόδους και τεχνικά μέσα,  με στόχο την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση του ασθενή.

Είναι υποχρέωση κάθε φυσικοθεραπευτή να διεξάγει μια προσεκτική,  ήρεμη και μεθοδική εξέταση του ασθενή χωρίς να προκληθεί πόνος πέρα από τον επιτρεπτό.

Ο πόνος,  η παραμόρφωση,  το οίδημα,  ο περιορισμός κινητικότητας μια άρθρωσης,   οι αθλητικοί τραυματισμοί,  τα νευρολογικά προβλήματα και οι συγγενείς παθήσεις είναι κάποιοι από τους λόγους εισόδου ενός ασθενή σε ιατρείο φυσικοθεραπείας.

Ένα τραυματισμένο άκρο μπορεί να λειτουργήσει πάλι με ένα πρόγραμμα προοδευτικής αυξανόμενης έντασης ασκήσεων για να αυξηθεί το εύρος κίνησης της άρθρωσης και η μυϊκή ισχύς.  Οι φυσικοθεραπευτές μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή και το οίδημα των τραυματισμένων περιοχών με υπέρηχους,  ηλεκτροθεραπεία και προσεκτική εφαρμογή πάγου και θερμότητας.

Η ηλεκτροθεραπεία περιλαμβάνει παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία και παρεμβατική θεραπεία , η οποία βασίζεται σε δυο ελαφρώς διαφορετικές μορφές ηλεκτρικών κυμάτων που διαπερνούν την περιοχή που θεραπεύεται και αυξάνουν τη θερμοκρασία στο σημείο διασταύρωσής τους.

Επίσης,  μπορεί να κάνει τους μυς να συσπούνται με την εφαρμογή εναλλασσόμενου ρεύματος,  αν ο ασθενής δεν δύναται να το κάνει την σύσπαση εκουσίως.  Σε περίπτωση που υπάρχει απονευρωμένος μυς το διακοπτόμενο ρεύμα και άλλοι τύποι ηλεκτροθεραπείας είναι στην περίπτωση αυτή αποτελεσματικοί.

Επιπλέον,  οι φυσικοθεραπευτές χειρίζονται επιδέξια τη σπονδυλική στήλη και άλλες αρθρώσεις,  όταν είναι απαραίτητο και με τα κατάλληλα μέσα.

Άνθρωποι όλων των ηλικιών,  κατά τη διάρκεια των καθημερινών τους δραστηριοτήτων  ή ακόμη και κατά την ώρα της ανάπαυσης, υιοθετούν πολλές φορές λανθασμένες στάσεις και θέσεις του σώματος. ς αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται εκμάθηση σωστών εργονομικών θέσεων και στάσεων από τον φυσικοθεραπευτή αλλά και εάν πρόγραμμα καθημερινής άσκησης πάντα με ασφάλεια και σύμφωνα με τον κάθε ασθενή.

Επομένως,  η φυσικοθεραπεία απευθύνεται σχεδόν σε όλες τις παθήσεις που προκαλούν πόνο και κινητική δυσλειτουργία στον ασθενή. Πιο συγκεκριμένα εφαρμόζεται σε:

• Ορθοπεδικές παθήσεις (αυχενικό σύνδρομο, οσφυαλγία – ισχιαλγία, σπονδυλολίσθηση, οστεοπόρωση, επικονδυλίτιδα, μετά από χειρουργικές επεμβάσεις κ. α.)
• Αθλητικές κακώσεις (ρήξεις, διαστρέμματα κ. α.)
• Νευρολογικές παθήσεις (πάρεση προσωπικού νεύρου, σκλήρυνση κατά πλάκας, εγκεφαλική παράλυση, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις κ. α.)
• Ρευματολογικές παθήσεις (οστεοαρθρίτιδα γόνατος – ισχίου, σπονδυλοαρθροπάθεια κ. α.)
• Αναπνευστικές παθήσεις (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, κυστική ίνωση κ. α.)
• Παθήσεις λεμφικού συστήματος (λεμφοιδήματα)